- бұлықшы
- зат. жерг. Соқашы. Б ұ л ы қ ш ы л а р тыныстағысы келді. Барлығы түйілісіп бір араға жиналды (К. Мұқажанұлы, Ортеке, 224).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.